Lesgeven is heerlijk

Lesgeven is heerlijk. Terwijl ik aan een kleine serie agapanthen uit eigen tuin bezig ben, zeggen twee kleindochters dat die zo wit zijn. “Meer kleur, oma!” Ik geef ze voor hun eigen werk lavendelblauw, imperial purple, en … “Wat zeg je, oma? Heb je geel voor de zon?” Ja, zon, dat wil ik nu. Vakantie. Ik kom in de avondzon nauwelijks meer uit mijn tuin en laat mijn rozen even voor wat ze zijn. In Italie was ik tussen de bedrijven door bij het huwelijk van een neef en zijn prachtige champagnekleurige bruid. Heerlijk geurende rozen waren er ook daar in de zonovergoten tuin waar we mochten meegenieten van hun geluk. In een nabijgelegen kapelletje stond zo ongeveer het simpelste boeketje dat je je kunt voorstellen, maar wat kan eenvoudig en oud prachtig zijn! In de verte langs het Hollandse strand hoorde ik geroep: “Oma, mogen we weer komen logeren?” Ik fluisterde ze vanuit het vliegtuig terug toe: “Zeker, altijd, ook nu ik weet dat jullie rijtje weer wordt uitgebreid.” Moe en gelukkig viel ik in slaap en droomde van een heerlijke, luie vakantie dichtbij huis. Opa heeft me beloofd dat hij nu eens de hele boel doet…