De laatste weken moet ik steeds terugdenken aan Giovanna Garzoni (1600-1670). Eeuwen gelden heeft zij de mooiste bloem- en fruitstillevens op perkament geschilderd. Vast en zeker in een rustiger tijd dan nu. Geduld en vakmanschap stralen je nu nog tegemoet in alle uit die rijke middeleeuwen in Florence nog zo goed bewaarde kunstschatten en natuurparken. Samen met botanische collega’s uit 11 landen mochten wij er elk twee werken van eigen hand exposeren en – eerlijk is eerlijk – dat was een feestje in zo’n omgeving! Intussen wist ik hoe mooi eigen de tuin dankzij prachtige herfstweer nog is en hoe veel rozen ik daaruit nog wil en moet schilderen. Zelfs mijn eigen vlinders kan ik er nu vangen. Maar intussen moest de hutspot voor de hele familie t.g.v. Leidens Ontzet ook nog tijdig op tafel komen. “Oma, hoe vind je mijn roze jurk…?” Ik kwam ogen en handen te kort. Ik leef met veel plezier nu, maar soms denk ik wel eens: had Janneke nu maar even veel tijd als mijn naamgenote Giovanna vroeger !