Liefde

Het Nationaal Ouderen Fonds kon ook dit jaar weer, samen met de grote familie Van der Valk in hun gastvrije restaurants, talloze eenzame ouderen een beetje verwennen op weg naar de Kerst. Eindelijk is er op zo’n gezellige dag voor hen wat te beleven in een jaar vol eenzaamheid en allerlei zorgen. Willeke Alberti zette weer haar beste beentje voor en iedereen deed zijn best om wat zonnestralen in de winterkou te verspreiden. Maar ik sprak ook met – bijvoorbeeld – een oude mevrouw met vier kinderen die haar de laatste tien jaar niet hadden bezocht… En als je met een echtpaar van (hij) 95 en (zij) 85 aan de praat raakt, komen er niet alleen maar feestjes uit een leven voorbij. Thuis zette ik me aan het jureren van tekeningen van ouderen, die jongeren voor het Nationaal Ouderenfonds maakten. Zo inspirerend, maar ook confronterend hoe zij aan kijken tegen de toekomst en tegelijk ook haarfijn schetsen dat het leven niet oneindig is. Laten we dus maar wel proberen te genieten van wat er aan blijheid gelukkig ook wel langs komt. Een kleindochter bij voorbeeld die niet genoeg had om aan te trekken naar het kerstfeest op school en daarom zich maar een trui van haar vader toe eigende. Ik ging tussen de bedrijven door nog even naar het net heropende Museum Boerhaave waar de wetenschap je nu heel toegankelijk voor iedereen welkom heet. Vanuit een vitrine heette Maria Sybilla Merian me welkom te midden van mijn biotoop vol bloemen en kriebelbeestjes. Ik vind het wel lekker om nu een poosje daaruit te stappen en na de jaarwisseling komen we elkaar dan hopelijk weer tegen. Heel veel dank voor uw belangstelling voor mijn werk dit jaar! Graag wens ik u liefde van bekenden en onbekenden toe op de onbevangen manier waarop die ook in donkere tijden toch ineens nog wel blijkt te bestaan. En hopelijk gaat u een Gelukkig Nieuw Jaar tegemoet!